Είναι μια φράση που ακούγεται αρκετά συχνά από τους γονείς. Ονομάζεται διαταραχή ελλειματικής προσοχής –Υπερκινητικότητα(ΔΕΠ-Υ) και αφορά σε μεγάλο ποσοστό του μαθητικού πληθυσμού. Έρευνες έχουν δείξει ότι 3-5% των μαθητών παρουσιάζει χαρακτηριστικά της ΔΕΠ-Υ.
Η διάσπαση προσοχής μπορεί να συνυπάρξει με την υπερκινητικότητα ή ανεξάρτητα από αυτή.Το κύριο χαρακτηριστικό της ΔΕΠ-Υ είναι οι δυσκολίες στη μάθηση και στη συμπεριφορά, η έλλειψη προσοχής και/ή παρορμητικότητα. Οι δυσκολίες αυτές είναι αποτέλεσμα κάποιας δυσλειτουργίας του εγκεφάλου η οποία είναι υπεύθυνη για τη συγκέντρωση του παιδιού, αλλά και για των έλεγχο των παρορμήσεων του. Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι όσα παιδιά είναι δραστήρια και κάποιες φορές απρόσεκτα θα διαγνωστούν με ΔΕΠ-Υ. Οι δυσκολίες θα πρέπει να εμφανίζονται τόσο στο σχολείο όσο στο σπίτι και επηρεάζουν το περιβάλλον του παιδιού σε αρκετά μεγάλο βαθμό.
Τα χαρακτηριστικά αυτά συνήθως εμφανίζονται πριν ακόμα το παιδί πάει στο σχολείο. Ακόμα και από τη βρεφική ηλικία μπορεί ο γονιός να αντιληφθεί κάποια χαρακτηριστικά, όπως ένα υπερβολικά ανήσυχό μωρό. Όσο το παιδί μεγαλώνει τα χαρακτηριστικά τη ΔΕΠ-Υ γίνονται πιο εύκολα αντιληπτά.
- Εμφανίζεται δυσκολία συγκέντρωσης σε μια δραστηριότητα,
- έντονη υπερκινητικότα,
- παθαίνει συχνά ατυχήματα,
- δυσκολεύεται στις σχολικές του υποχρεώσεις
- παρουσιάζει έλλειψη οργάνωσης
- δυσκολεύεται στο να ακολουθήσει κανόνες
- εμφανίζει επιθετικότητα
Τα χαρακτηριστικά της ΔΕΠ-Υ κατά την εφηβική ηλικία συνήθως μειώνονται. Ωστόσο, αρκετοί έφηβοι που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ μπορεί να παρουσιάσουν αντικοινωνική συμπεριφορά, παραβατικότητα, σχολική αποτυχία κ. α.
Ο τρόπος που θα αντιμετωπιστεί η διαταραχή ελλειματικής προσοχής –Υπερκινητικότητα είναι πολύ σημαντικός. Εδώ παίζει σημαντικό ρόλο η αναγνώριση των συμπτωμάτων από τους γονείς και η συνεργασία τους με κάποιον ειδικό.
Ουρανία Πολύζου – Ψυχολόγος Βριλήσσια